Saturday, March 5, 2011

حرف‏های یک وزیر امور خارجه / عبدالقادر بلوچ

 
 

Sent to you by گریلا via Google Reader:

 
 

via Donbaleh.com by aflatoon on 3/4/11

علی اکبر صالحی، وزیر امور خارجه ایران، می‌گوید که رهبران مخالفان حکومت ایران در خانه‌های‌ خود مشغول زندگی عادی هستند! آنها همیشه از جایی به جای دیگر می‌روند و آزاد هستند با خانواده‌های خود دیدار کنند وشاید آنها خودشان تصمیم گرفته‌اند که به جای دیگری بروند! بعضی از خانم‏ها و آقایان فکر می‏کنند وزیر امور خارجه دروغ می‏گوید در صورتیکه باید توجه داشته باشید ایشان دیپلمات است آنهم از نوع رژیمی. در زبان دیپلماتیک مکتبی، خانه یعنی چهار دیواریِ سقف دار و خودتان بهتر می‏دانید که خانمها و آقایان دزدیده شده در چهار دیواری سقف داری هستند. بدون اینکه شما وزیر امور خارجه باشید هم سخت نیست که بفهمید زندگی عادی یعنی نفس کشیدن و قطعاً ایشان اطلاع داشته که تا آن لحظه آنها نفس می‏کشیده‏اند و الا کجا آخرتش را خراب می‏کرد و چنین دروغی می‏گفت؟. با توجه به روحیه‏ی هر چهار نفری که ما می‏شناسیم حتی اگر آنها در چهار دیواری سقف دار قوطی کبریت هم باشند باز هم از فرط نگرانی و ناراحتی مرتب در حال قدم زدن هستند و با خود می‏اندیشند: که وقتی این می‏رود برما چه رفته است بر ملت. از لحاظ دیدار با خانواده خب بازجو و شکنجه‏گر و زندانبان و زندانی و ما، همه فرزندان آدم و حوا هستیم و قوم و خویش و اهل یک خانواده و این عزیزان آزاد هستند با این دسته از خانواده‏ی خود دیدار بفرمایند. اعتراف می‏کنم که این قسمت آخر که ایشان فرموده‏اند: «شاید آنها خودشان تصمیم گرفته‌اند که به جای دیگری بروند» را من هم مثل شما متوجه نشدم ولی من و شما کجا و اطلاعات یک دیپلمات کجا. ما که بنا نیست و نباید توقع داشته باشیم همه حرف‏های یک وزیر امور خارجه را بفهمیم. حاکم کجا و محکوم کجا. بعد از تحریر: با پوزش از سنگ پای قزوین

 
 

Things you can do from here:

 
 

No comments:

Post a Comment